วันนี้ผมได้ Direct Message (DM) ทางทวิตเตอร์จากเพื่อนของผมมา ใจความว่า “I saw a real bad blog about you, you seen this?” แล้วตามด้วย URL ให้คลิก ความหมายของประโยคนั้นคือ “ชั้นเห็นบล็อกเขียนถึงเธอไว้แย่มากๆ เห็นหรือยัง?” บอกตรงๆ ว่ามันเข้ากับบรรยากาศโลกออนไลน์ตอนนี้จริงๆ และมันกระตุ้นให้คนอยากคลิกไปมากๆ เลย
12 มิ.ย. ที่ผ่านมา McDonald’s โดนดีครับ มีคนเอาป้ายออกอาการเหยียดเชื้อชาติไปแปะไว้ที่กระจกที่คาดว่าหน้าจะเป็นร้านสาขาใดสาขาหนึ่ง มีข้อความว่า
“โปรดทราบ:
เพื่อเป็นหลักประกันจากกรณีปล้นทรัพย์หลายครั้งเมื่อเร็วๆ นี้ ลูกค้าชาวแอฟริกัน-อเมริกันทุกคนจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเพิ่ม $1.50 ทุกรายการสั่งซื้อ”
แล้วก็มีการให้เบอร์โทรไว้ด้วยนะ … บังเอิญมีคนไปเจอเข้า แล้วก็เลยถ่ายรูป และอัพโหลดมาโพสต์บน Twitter และส่งผลให้แท็ก #seriouslymcdonalds กลายเป็นข่าวใหญ่ในแวดวงการ Twitter ต่างประเทศเลยทีเดียว
ผม #สะดุดทวีตนี้ มากๆ
ดีใจที่ @Abhisit_DP บอกว่าน่าจะมีเวลามาคุยกับพี่น้องชาวทวิตเตอร์มากขึ้น
แต่วันนี้ 21 พฤษภาคม 10 วันให้หลังนับจากที่ (ทีมงาน) ได้ทวีตข้อความนี้ออกมา ปรากฏว่าเพิ่งทวีตไป 12 ครั้ง (ไม่นับครั้งแรกที่ทวีตว่า “test” และได้ลบออกไปแล้ว) เท่านั้น และหลังจากวันที่ 13 พ.ค. ก็ทวีตเพิ่มมาอีกทีเดียวคือวันที่ 19 เพื่อชวนให้ทุกคนติด Badge สนับสนุนเบอร์ 10
เอิ่ม! ถ้าจะใช้ Twitter เพื่อการ PR ก็รบกวน (ทีมงาน) ทวีตให้เยอะขึ้นหน่อยเถอะครับ … ไม่ต้องกลัวคนอื่นจะว่าท่านหัวหน้าพรรคไม่ได้ทวีตเองหรอกครับ เพราะเขารู้กันหมดทั่วบ้านทั่วทวีตภพแล้วว่า (ทีมงาน) เป็นคนจัดหนัก
เดี๋ยวนี้ Social Media ต่างๆ โดยเฉพาะ Facebook กับ Twitter ถูกเอาไปใช้ในแวดวงการตลาดมากขึ้นเรื่อยๆ หลายแบรนด์ หลายๆ องค์กรที่ไม่เคยมี พอเห็นคนอื่นเขามีก็เลยเอาบ้าง … เรียกว่า เห็นช้างขี้ต้องรีบไปขี้ตามช้าง ว่างั้น และด้วยความที่ว่า นำไปใช้ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่มีความรู้ความเข้าใจใน Social Media ไม่รู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ เลยทำให้เราได้เห็นแผนการณ์ตลาดเห่ยๆ กันเยอะแยะตาแป๊ะไก่มาก
ล่าสุด สงสัยมันจะไม่จบแค่แวดวงการตลาดแล้วล่ะ เพราะจากประสบการณ์ตรง และประสบการณ์ทางอ้อมของผม ผมพบว่า มีอาจารย์ในประเทศไทยท่าน หยิบฉวยมันมาใช้ประกอบการเรียนการสอนด้วย และเช่นกัน ใช้ในวิธีการที่ชุ่ยเอามากๆ ด้วยสิ
มันเริ่มจากตอนที่ผมไปเห็นคนมา Follow ผม ซึ่งด้วยสันดานของผม ผมจะดูทุกคนว่าเป็นใครมาจากไหน (เพราะถ้าเป็นพวก Bot ชาวฝรั่ง ผมจะบล็อกโดยบัดดล) ทำให้ผมสังเกตว่า คนคนนี้มี Bio ว่า “ช่วยกด follow” ป๋มหน่อยนะคับ มันเป็นคะแนนที่ต้องส่งอาจารย์ก่อนจะจบ ป. ตรี
มีความรู้สึกว่า สมัยนี้คนเราขาดความระมัดระวังในการใช้งานสมาร์ทโฟนกันมากขึ้น ส่วนหนึ่งเพราะว่าผู้ผลิตเขาเริ่มพัฒนาให้ตัวสมาร์ทโฟนมีความทนทานกันขึ้นมามากหรือเปล่า?
ขอฝากบทเพลง (แต่งมั่วๆ ไม่เพราะก็ช่างมัน) ให้ผู้ใช้งานสมาร์ทโฟนทุกท่าน
ฟ้ายังมีหม่น ฝนยังมีวันแล้ง
กระจกไอโฟนยังมีวันแตก
ส่วนกอริล่ากลาสนี้คงไม่มีทาง
เฝ้านึกถึงเหตุการณ์ ตอนที่สมาร์ทโฟน
หล่นลงพื้นอยู่นั่นไง กระจกแตกที เศษงี้กระจายเป็นกองใหญ่
ดูดูไปยิ่งเศร้าใจ ผ่อนไม่ทันไรพังแล้วกู
เปลี่ยนหน้าจอใหม่เป็นคนละอัน แต่ตกยังไง ยังไง้ ก็ยังแตกเหมือนเดิม … โฮ้โฮ
ชิ้นนี้ต้องอยู่ตรงนี้ มีกี่ชิ้น อยู่ตรงไหน ติดกาวตราช้างจะอยู่ไหม เคลมได้ไหม … ซุ่มซ่ามระวังต้องจ่ายแพง … โฮ้โฮ
อะจ๊าก อะจ๊าก อะจ๊ากกกกกกกก จ๊ากกกกกก จ๊ากกกกกก
… จำไว้นะ กระจกก็ยังคือกระจกอยู่วันยังค่ำ ตกก็มีแตก ดำรงตนอยู่บนความไม่ประมาท …
อ่านเจอใน China Daily ตอนอยู่ในฮ่องกง เขาว่าที่ Kiptusuri ประเทศเคนย่า ไฟฟ้าเป็นของหายากมาก ขนาดที่ว่า หญิงนางหนึ่งนาม Sara Ruto ซื้อมือถือมาในปี 2009 เพื่อใช้รับเงินที่โอนมา ติดต่อญาติๆ และเช็คราคาไก่ที่ตลาด
สมัยนั้นไฟฟ้าหายากขนาดว่า ต้องเดินสามกิโลมาจ้างมอเตอร์ไซค์รับจ้างเพื่อขับไป 3 ชั่วโมงไปถึงเมืองที่ใกล้ที่สุดคือ Mogotio เพื่อไปชาร์จแบตเตอรี่ด้วยค่าใช้จ่าย 30 เซ็นต์
แต่ไม่ได้จบแค่นั้นนะ … ต้องรอ 3 วันนะครับ กว่าจะได้มือถือคืน เพราะคิวยาวจัดชนิดคิว Krispy Kreme ที่พารากอนยังอายเลยทีเดียว
อารมณ์นี้ เธอใช้พวกสมาร์ทโฟนไม่ได้เลยล่ะครับ เหอๆ
อ่านไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจว่า เรายังอยู่ในโลกที่สบายกว่าพวกเธอเยอะแยะนะครับ
เมื่อวานนี้กำลังนั่งคุยกับเจ้า @darkmasterxxx อยู่ดีๆ ก็มีคนคนนึง (คิดว่าน่าจะเป็นคนนะ) mention เข้ามาหาทำนองว่า “ช่วย Follow นู๋หน่อยนะค๊าาาา แล้วเดี๋ยวนู๋จะ Follow กลับค่าาาาา” ประมาณนั้น
หรือก็คือผลตอบแทนที่ผมจะได้ ถ้าผมไป Follow เธอคือ เธอจะ Follow ผมกลับ?!? เลยมานั่งนึกๆ ว่า แล้วผมจะอยากได้เธอมา Follow ผมทำไม?
แม้ว่าจะรู้สึกว่า เฮ้ย อารายฟะ … แต่ผมก็บังเกิดความสนใจ เลยแอบแวะไปดู Twitter Profile ของเธอซะหน่อย … ถ้าเกิดเขียนได้น่าสนใจ ก็อาจจะเลือก Follow ดูก็ได้ แต่ปรากฏว่ามันก็อยู่ในรูปประมาณ … เอิ่ม … มีการแถม Facebook ตัวเองด้วย แล้วอารมณ์ประมาณว่า Follow ดิชั้นมา (หรือ Add Friend ดิชั้นมา) เดี๋ยวดิชั้นจะ Follow/Add Friend กลับไปนะเคอะ
พอดีทวีตขึ้นมาลอยๆ แต่อยากเขียนลงบล็อกนี้อ่ะ
การลงโทษใดๆ หากว่า…
1) ผู้ถูกลงโทษโดนลงโทษแล้วทำหน้าชิลๆ ไม่รู้สึกรู้สาว่าถูกลงโทษ” หรือ
2) ผู้ถูกลงโทษโดนลงโทษแล้วกลับมาทำหน้างงๆ คิดในใจว่า “ตกลงกรูทำอะไรผิด(วะ) ถึงต้องโดนแบบนี้?”
บอกได้เลยว่า ลงโทษแบบนี้ไม่เห็นผลหรอก
ฉันใดก็ฉันนั้น การให้รางวัลใดๆ หากว่า…
1) ผู้ได้รับรางวัลคิดในใจว่า “กรูไม่ได้อยากได้” หรือก็คือไม่เห็นคุณค่านั่นแหละ หรือ
2) ผู้ได้รับรางวัลมานั่งทำหน้างงๆ ทำตาปริบๆ แล้วบอกว่า “ตกลงนี่กรูได้มาเพราะอะไร(วะ)?”
ก็บอกได้เลยว่า ให้รางวัลแบบนี้ไม่ได้ใจอ่ะ เปลืองงบประมาณเปล่าๆ
เรื่องของเรื่อง เกิดจากทวีตของน้อง @Onizugolf ครับ เขาทวีตมาว่ายังงี้
ผมเคยดัดแปลงประโยคเด็ดของ อ.จตุพล ชมพูนิช มาทวีตทีนึงแล้วว่า “จงคิดทุกคำที่ทวีต แต่อย่าทวีตทุกคำที่คิด เพราะหากทวีตทุกคำที่คิด อาจติดคุกทุกครั้งที่ทวีต” … ยังไม่มีตัวอย่างแหล่มๆ ในเมืองไทย (ทั้งๆ ที่คนจำนวนไม่น้อยก็ด่ากันชิบหายวายป่วงอยู่) แต่ในอเมริกา สวรรค์ของเหล่าทนาย (เพราะฟ้องกันเยอะชิบ) นี่มีแล้วครับ รายละเอียด อ่านตามลิงก์ที่น้อง @Onizugolf ทวีตมาได้เลย ส่วนใครอยากอ่านรายละเอียดที่ละเอียดขึ้นอีก อ่านที่ The Independent นี่
เรื่องฮาและไม่ฮาบนทวิตภพ 